VOORBEREIDING
Een reusachtige geallieerde lucht- en zeemacht zou Normandië binnenvallen om er een bruggenhoofd de vestigen van waaruit de troepen konden oprukken om Europa te bevrijden. Op de conferentie van Casablanca in januari 1943 werd de invasiedatum bepaald op 1 mei 1944 . Generaal-Majoor Morgan werd benoemd tot stafchef van de geallieerde strijdkrachten (COSSAC) en moest een invasieplan uitwerken.
Zijn eerste prioriteit was informatie verzamelen over de Duitse verdediging. De detailfoto's van de Britse verkenningsvliegtuigen - Spitfires - en de gegevens van verzetsgroepen werden samengebracht.
Speciaal opgeleide commando's (COPP's) moesten geschikte landings-stranden zoeken.
De bevoorrading van de 150.000 man grote invasiemacht en de 2 miljoen soldaten die bij de totale operatie betrokken waren, vormde een hele uitdaging.
De afstand van de Engelse bevoorradingshavens mocht niet te ver van de landingsstranden liggen en deze moesten ook binnen de actieradius van de in Engeland gestationeerde gevechtsvliegtuigen vallen. Het Nauw van Calais, 35 km. van Engeland, leek ideaal, maar werd zwaar verdedigd. De Bretonse kust was te rotsachtig. Bleef over : de Normandische kust met de havenstad Cherbourg binnen aanvalsbereik.
In Juni 1943 kwam Morgan met een voorstel voor een landing in dit gebied met 3 divisies (later uitgebreid tot 5), met flankdekking door parachutisten en zweefvliegtuigen.
Er werd een opperbevel gevormd : SHAEF, met de Amerikaanse generaal Dwight D. Eisenhower als opperbevelhebber.
Door middel van valse radiosignalen werd bovendien de indruk gewekt dat er rond Dover een enorme legermacht gestationeerd was, dit om de Duitsers te doen geloven dat de invasie bij het Nauw van Calais zou plaatsvinden.
Vanaf 1 april bestookten bommenwerpers doelen die van belang waren voor de Duitse troepenverplaatsingen. Ter misleiding koos men vooral voor doelen buiten Normandië.
Ondertussen waren ruim 1 miljoen geallieerde manschappen gestationeerd in Engeland en lag in de havens een invasievloot van 5.000 schepen.
Er werden speciale prefab-havens (mulberry) gebouwd die voor de stranden kwamen te liggen zolang Cherbourg niet ingenomen was.
Voor de invasie begon, moesten de luchtlandingsdivisies de flanken onder controle hebben.
Vlak voor zonsopgang zou de kustdefensie vanuit zee zwaar worden bestookt en onder dekking van deze aanvallen zouden de Amerikaanse troepen in het oosten landen op de stranden met de codenaam UTAH een OMAHA. Een uur later, in verband met het tij, volgden de Engelse en Canadese troepen op de stranden GOLD, JUNO en SWORD.
Maak jouw eigen website met JouwWeb